YALANCILAR - KİTAP YORUMU

ARKA KAPAK


Bizler yalancıydık. 
Güzel, ayrıcalıklı ve dertsiz tasasız, 
lüks içinde yaşıyorduk. 
Çatlayıp kırıldık. 
Bu bir aşk ve macera hikâyesi… 
Bir trajedi masalı... 
Hangisi gerçek? 
Hangisi yalan? 
Kararı siz verin. 
 
 “Aile olmanın ve sevdiğini kaybetmenin anlamını zor yoldan öğrenen bir genç kızın etrafında şekillenen, kalbinize dokunacak bir hikâye.” 
Publishers Weekly 
 
“Zekice kurgusu ve kusursuz anlatımıyla vurucu bir sese sahip, güçlü bir roman. Gerilim ilk sayfadan itibaren artıyor; bu kitap adeta bir saatli bomba.” 
New York Times Book Review 
 
 Güzel ve köklü bir aile. Özel bir ada. 
Zeki fakat yaralı bir genç kız; tutkulu v e kararlı bir genç adam. 
Dört kişilik bir arkadaş grubu; dostlukları yıkıma sürüklenecek Yalancılar. 
Bir devrim. Bir kaza. Bir sır. 
Yalan üstüne yalan. 
Gerçek aşk . 
Gerçek. 
 
Yalancılar, aklınızı başınızdan alacak modern, karmaşık bir gerilim. 
Okuyun. 
Eğer biri kitabın sonunu soracak olursa da sadece yalan söyleyin. 


YORUM


Elini tutabilir miyim ?" diye sordu.

Elimi onunkinin üzerine koydum.

"Evren şuan da fazla devasa görünüyor , dedi . "Tutunacak bir şeye ihtiyacım var ."

"Yanındayım. "

Yalancılar , uzun süredir çıkmasını beklediğim , ön siparişe düştüğü anda aldığım ve beni oldukça heyecanlandıran kitaplardan biriydi.

Aldığım gibi de okudum bildğiniz üzere. Gerek yabancı bloggerlar gerekse burada okuyan arkadaşlar deli gibi övmüştü kitabı. 
Bu yüzden de büyük bir beklenti ile başladım Yalancılar'a.
Beklentimi karşıladı mı diyecek olursanız , işte bu sorunun cevabı hala belli değil.Bitireli 6 gün oldu ve ben hala Yalancılar'a puan biçmek adına kararsızım.

Kitabımız konu itibariyle tamamen tahmin edilir hikaye . Tabi ki tahmin edemeyenler olmuştur ancak kitabın birçok noktasında o malum "son" hakkında bariz ip uçları vardı ve ben kaçırmadım.

İşte Yalancılar'ın benim için eksik noktası bu.

Ve bu eksikliği de kitabın okuyucuya vermek istediği dersler noktasında giderdiğini düşünüyorum yazarın.
Sanki yazar kitabında da sık sık değindiği "mükemmeliyetçilik" kavramını gözle görülebilir şekilde , yazdığı hikayenin yanında kitabın tamamıyla da desteklemek istemişti.

Yalancılar mükemmel bir kitap değil anlayacağınız üzere.

Kendini mükemmel sanan ebeveynlerin mükemmel olmayan kırık çocuklarının hazin hikayesi.

Kitabın asıl bahsetmek istediği noktanın dışında sonuca ulaşmada etken olan , Irkçılık , Maddiyatçılık gibi kavramların da okuyucuya karakterler ile göz önüne serdiğini düşünüyorum. Hem de en acımasız şekilde .

Kitabın başından itibaren ana karakterin varacağı nokta o kadar bariz ki bir yerden sonra 241 sayfalık kısacık kitabın bitiş süresi uzayıp , okuyucuya ciddi anlamda büyük bir heyecan yaptırıyor .
Çünkü tahmin ettiğiniz o sonun nedeni kitapta atlanıyor , adı kesinlikle anılmıyor .

Ehh bu da kitabın akıcı bir şekilde , hızlıca okunmasına neden oluyor.

Kitapta en çok beğendiğim şey yazarın kelimelerle oyanıyışıydı.Zaten ana karakterinde de bu bariz bir özellik olarak belirtilmişti . Bir çok yerde kitabın şiirsel dilinin beni duygusal anlamda dibe ittiğini söylemeliyim.

Mesela yazar , "ağlamak" fiilini daha şiirsel bir ifade olan "kanamak" şeklinde kullanmış. Kanadım diyor karakter ağladığı zaman ve kitaba bir bütün olarak bakıldığında bu o kadar anlamlı bir fiil ki ana karakter için , kitabın kendi içinde bir şekilde özgünlüğü yakaladığınıda gösteriyor okuyucuya . 
Başından sonuna kadar bu şiirsel dil ile hüzünle okutturuyor kendini Yalancılar .

Büyüklerin çirkin dünyasının , küçük dünyaların masumiyetini nasıl acımasızca yıkabileceğini , kalp kıran derin bir hikaye ile okuyucuya sunuyor .

Kitaba puan vermeyeceğim çünkü kaç verirsem vereyim içim hiçbir şekilde içim rahat olmayacak. 
Sadece okurken dibine kadar hüzünlendiğimi , sonunda Sinclairlar gibi büyük dersler aldığımı bilin yeter.