İZABEL- KİTAP YORUMU ( KATİLLER ÇETESİ #2 )

ARKA KAPAK

Sayfaları çevirmekten kendimi alamadım. Muhteşem!"
-Kelly Mcbride-

"Izabel'i ilk kitap gibi çok sevdim. Biraz kan, biraz gözyaşı ve tabii ki bolca aksiyon."
-Devan Fox-

"Izabel'de karakterler öyle güçlü ve canlı ki onlarla vakit geçirmek insana tarifsiz bir zevk veriyor."
-Jennifer Kyle -


Onu esaretten kurtaran katiller çetesiyle karanlık bir hayat sürmeye kararlı olan Sarai, acımasız bir sadistten intikam almaya karar verir. Ama Sarai'ın pervasız halleri onu asla geri dönemeyeceği bir yola sürekler. Öte yandan Arthur Hamburg'un sağ kolu Willem Stephens da Sarai'ın peşindedir. Fakat Izabel kimliğine bürünen Sarai'ın geçmek zorunda olduğu bambaşka bir sınav vardır ve bu son sınav aynı zamanda genç kızın Victor Faust'a olan güvenini de sorgulamasına neden olacaktır. Sarai'ın devam kitabı olan Izabel okurları yine karanlık, ölümcül ve heyecan dolu bir serüvene çağırıyor

(Tanıtım Bülteninden)

YORUM

• Birbirimiz için yaratılmış gibiydik, başta birbirlerine uymuyormuş gibi görünen ama sonunda hiç beklenmedik bir şekilde yan yan düşen iki yapboz parçası gibi... 
  .
  
  Merhabalar ! Katiller Çetesi 'nin 2. kitabı olan İZABEL bitti. Yine keyifle , bir dolu aksiyonla , eh azıcık da romantizmle okuduğum bi devam kitabı oldu benim için .
  
  İlk kitap olan Sarai'yi okuduğum da , kurguda bir takım eksiklikler , karakterler de tahammül edemediğim bir takım dengesizlikler mevcuttu. Bu yüzden 2. kitabı okumada tereddütlerim vardı açıkçası. 

• 
  Ancak "İZABEL" beni gerçekten şaşırttı. İlk kitaptan kat kat daha heyecanlı , karakter gelişimi açısından da oldukça iyiydi.

• 
  Şöyle söyleyeyim; Sarai de beni rahatsız eden şey karakterin dengesizliğiydi. Bir takım olan olaylar doğrultusunda yaptığı saçmaca girişimler beni okurken gerçekten sinirlendirdi ve bunun yani " Sarai'nin dengesizliğinin temeli" ni okuyamamak hem meraktan ölecek duruma gelmeme hem de çıldırmama yol açtı.
  
  Ama İZABEL de şu söylediğim karşı konulmaz dengesiz duyguların temelinin aslında ne olduğunu daha doğrusu ne "olmadığını" okuyoruz.
  Aslında yazarın tam olarak karakteri bizle buluşturduğu , gerçek yüzünü gösterdiği bir kitap İZABEL.
  
  Seri başlangıcında oluşan onca olumsuz duyguyu 2. kitap da yok etme , karaktere bakış açısını tamamen değiştirme gibi bir özelliği var.
  
  Kitabı okurken size tavsiyem ilk kitap da kafanız da oluşan nedenleri silip atmanız. Bana göre onlar bir neden değil.
  Karaktere gercek ruhunu tanıması için yol gösteren bir iz. Küçücük bir ateş.
  
  İZABEL , ya da Sarai için de aslında başından beri "karanlığı" barındıran bir karakter.
  Yapıyor çünkü istiyor.
  
  Bunu yapan Sarai'nin içinde barındırdığı azıcık kaçık dengesiz ruhu.
  
  Yazarın okuyucuya anlatmak istediği en büyük olayda bu.
  Her ana karakter iyi olamaz. Bazıları aslında kötüdür.
  
  Eh bu olayı anladığımızda ise kitap bana göre tamamen çözüldü. Olacakları , intikam peşine düşmüş dengesiz , ruhsuz karakterleri okumak , ilk kitap da sürekli yakındığım "kitabı hissedememe" durumunu tamamen ortadan kaldırdı. 

• Bu da kitabın tadını çıkara çıkara, iki dengesiz kötü karakterin ruhsuz aşkını , sadist bir şekilde zevk alarak okumama yol açtı.
  
  Bu yorumun kitaba dair incelemeden çok kendi içsel çatışmalarımı , konuşmalarımı , çözümlemelerimi anlattığının farkındayım ama ; bir kitabı hissedememek bana göre gerçekten büyük bir kayıp.
  
  Okuduğum bütün kitaplarını içine girmek, karakterleri anlamak için çırpınıp duran ben için Sarai gerçekten zor bir kitaptı.
  
  Eh İZABEL den çıkardığım sonuçları bir şekilde mantıklı bulunca da size de aktarmak istedim.
  
  Velhasıl kelam İZABEL 'i ilk kitaba nazaran Gerçekten sevdim. Özellikle bize klişe bir karakter sunmayan yazarın zihnini. Sürekli , kitap boyunca şikayet ettiğim konuları tek cümleyle açıklamasını.
  Yoğun aksiyon, derin karakterler ve bunun yanı sıra azıcık da romantizm seven okurlar için bu seri tavsiyemdir.